Równość, DiEM i roboty, czyli europejski kurs Lewicy Razem

Konferencja ta, według późniejszych relacji podmiotów biorących w niej udział, miała przede wszystkim wywrzeć presję na wciąż niezdecydowane SLD i Zielonych, okazała się jednak falstartem, który symbolicznie przekreślił możliwość dołączenia do koalicji tych dwóch poważnych podmiotów, pieczętując tym samym ich wejście w skład Koalicji Europejskiej. Ze wspólnego projektu ostatecznie wykruszył się PPS i WiR, Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych błyskawicznie odcięło się od możliwości patronowania takiej koalicji, a Partię Razem opuściła Agnieszka Dziemianowicz-Bąk, umieszczona w 2016 roku na liście Top 100 Global Thinkers magazynu Foreign Policy, reprezentująca dotychczas swoją partię na arenie międzynarodowej. Lewicę Razem, bo taką nazwę ostatecznie przyjął komitet, stworzyły więc różne typy lewicy : wysłużona, umiarkowana i kierowana przez milionera Unia Pracy, socjalistyczny RSS oparty na silnym przywództwie Piotra Ikonowicza oraz prekariacka, pozbawiona jednego lidera Partia Razem, która zdominowała koalicję, a jej przedstawiciele stanowią aż 108 na 129 osób na listach. Regionalnymi lokomotywami zostali m.in. Adrian Zandberg w Warszawie, Marcelina Zawisza na Dolnym Śląsku i Opolszczyźnie, Maciej Konieczny na Śląsku, Piotr Ikonowicz w Łodzi i Waldemar Witkowski w Wielkopolsce.

Celem komitetu było stworzenie lewicowej alternatywy, która Polki i Polaków uwolni od konieczności wyboru między prawicą zamordystyczną a prawicą liberalną, jak mówił Zandberg.

Paneuropejska koalicja lewicowa

Lewica Razem na gruncie europejskim współpracuje z ruchem DiEM25, powołanym przez byłego ministra finansów Grecji Janisa Warufakisa, w skład którego wchodzą również m.in. francuska Génération.s byłego kandydata na prezydenta Francji Benoît Hamona i włoska Liberi e Uguali pod przewodnictwem Pietro Grasso – stróża prawa przez wiele lat zaangażowanego w walkę z włoską mafią. W stawianych przez siebie postulatach ma więc wsparcie szerszych sił liczących na wejście do Europarlamentu i niewątpliwą wiarygodność, jednak wciąż zdaje się brakować jej politycznego wyczucia i możliwości przebicia na tak spolaryzowanej scenie, kiedy rolę nowej siły stabilnie utrzymuje uchodząca za lewicową Wiosna Roberta Biedronia.

Premia za nazwę ?

Kilka słów warto poświęcić także samej nazwie komitetu, ponieważ może okazać się, że to dzięki niej Lewica Razem zdobędzie kilka dodatkowych głosów. Korzystając z szyldu, który na przestrzeni ostatnich lat budował Sojusz Lewicy Demokratycznej, startując do wszystkich wyborów pod nazwą SLD Lewica Razem, nowa koalicja otrzymać może naturalny bonus. W sytuacji, w której walczy się o każdy punkt procentowy, głosy osób niezorientowanych w bieżącej polityce mogą okazać się bezcenne.

Najbardziej lewicowy komitet w tych wyborach

Postulaty stawiane przez Lewicę Razem pozwalają bez większych wątpliwości określić, że jest to najbardziej lewicowy komitet startujący w zbliżających się wyborach. Sprowadzają się one do trzech filarów : Gospodarka, Praca, Solidarność i stawiają przed Polską i Unią Europejską ambitne, a jednocześnie chwytliwe i wykonalne cele. Listę otwiera stworzenie europejskiego Google’a, czyli innowacyjnego, ekologicznego, odpowiedzialnego społecznie koncernu-symbolu gospodarki Starego Kontynentu, która od teraz wyznaczać miałaby wzorce i stawać do ekonomicznej rywalizacji ze Stanami Zjednoczonymi i Chinami. Potrzebne jest do tego ogólnoeuropejskie zwiększenie nakładów na badania naukowe i rozwój nowych technologii. Lewica Razem postuluje także zdecydowaną walkę ze zmianami klimatycznymi przez europejski program zielonych inwestycji o rocznym budżecie 500 miliardów euro i darmowy dostęp do leków dla obywateli Unii Europejskiej. Źródeł finansowania szuka w sprawiedliwym, ujednoliconym systemie podatkowym. Lewica proponuje nowy podatek od transakcji finansowych, podatek spadkowy od wielomilionowych fortun, jednolity i progresywny podatek dla firm, a także walkę z tzw. rajami podatkowymi, które okradają budżety państw z pieniędzy, które im się po prostu należą.

Dochód podstawowy czyli Powszechna Wypłata Obywatelska

Lewica Razem stara się z tych wysokich stopni schodzić coraz niżej, przemawiając bezpośrednio do serc i portfeli Europejek i Europejczyków. Proponuje europejską płacę minimalną, skrócenie tygodnia pracy do 35 godzin, wprowadzenie polityki pełnego zatrudnienia, umożliwienie pracownikom wyboru co najmniej 20% składu rad nadzorczych w firmach, zakaz prowadzenia bezpłatnych staży i praktyk, a także pierwszy krok do bezwarunkowego dochodu podstawowego – Powszechną Wypłatę Obywatelską, czyli comiesięczną wypłatę z zysku wypracowanego przez europejską gospodarkę, która miałaby być odpowiedzią na zbliżającą się rewolucję technologiczną i wzrastającą robotyzację dotychczasowych miejsc pracy. Postulat bezwarunkowego dochodu podstawowego w tej kampanii musiał się pojawiać, ponieważ z list Lewicy Razem startuje również dr Maciej Szlinder – Prezes Polskiej Sieci Dochodu Podstawowego i członek Unconditional Basic Income Europe.

Opieka zdrowotna i mieszkania dostępne dla wszystkich

Ostatni z filarów skupia się na zwiększeniu i ujednoliceniu jakości opieki zdrowotnej, dostępie do bezpiecznej i legalnej aborcji, badań prenatalnych dla kobiet w ciąży, opieki położniczej i przedporodowej oraz zagwarantowaniu przynajmniej 480 dni urlopu rodzicielskiego, dzielonego równo pomiędzy rodziców. Lewica proponuje stworzenie Europejskiego Funduszu Mieszkaniowego, który sfinansuje program budowy mieszkań socjalnych i komunalnych na terenie całej Unii, wprowadzenie maksymalnej ceny najmu, zabezpieczenie przed eksmisją i dostęp do taniej wody, prądu i ogrzewania w każdym europejskim mieszkaniu. Program kierowany jest też do osób starszych, którym gwarantuje świadczenia emerytalne na poziomie nie niższym, niż obowiązująca płaca minimalna oraz obiecuje zapewnić im satysfakcjonującą opiekę lekarską, uruchamiając europejski program kształcenia geriatrów i wyspecjalizowanych pracowników opieki. Lewica Razem deklaruje podpisanie konwencji antyprzemocowej i walkę z dyskryminacją na poziomie europejskim.

Ambitna wizja Europy Socjalnej

Komitet przedstawił więc zwięzłą, spójną, widowiskową wizję Europy Socjalnej, w której akcent przeniesiony zostaje z inwestycji w infrastrukturę na inwestycję w obywatelki i obywateli. To wizja nowych, wielkich wydatków, które możliwe będą tylko wtedy, kiedy Unia Europejska odważy się na ekonomiczne uporządkowanie wielu nieuporządkowanych dotąd spraw. To wizja Unii, która zyskuje podmiotowość, staje się aktywnym graczem i bierze odpowiedzialność za swoich obywateli. Wizja, której potrzebowała Europa, ale też świat, który na Europę czasem jeszcze czeka. Wizją, którą w takim politycznym wydaniu polskie sondaże wyceniają średnio na 2,5% poparcia.